In een poging om mensen elkaar vaker in de ogen te laten kijken, en ook om ons zwijgen te verzoenen, heeft de regering besloten om iedereen, iedere dag, honderdzevenenzestig woorden te geven. Wanneer de telefoon gaat, plaats ik mijn oor aan de hoorn zonder hallo te zeggen. In het restaurant wijs ik naar de kippensoep. Ik wen snel aan deze nieuwe wijze. ’s Nachts bel ik mijn geliefde op afstand, vertel trots dat ik er enkel negenenvijftig verbruikt heb vandaag. De rest heb ik voor jou bewaard. Wanneer ze niet antwoordt, weet ik dat al haar woorden op zijn, dus fluister ik langzaam, tweeëndertig en een derde keer dat ik van haar houd. Daarna zijn we nog slechts aan de lijn en luisteren naar elkaars ademhaling. - Jeffrey McDaniel (Vertaald door Lieke Marsman, naar het gedicht "The Quiet World")