Opstaan...

Opstaan. En rol die grasmat van je af.
Wat sliertjes ziel in je haren, ik strijk ze
weg gelijk aarde, maak er leeslinten van.
Leg ze in je album, tussen de kliekjes
waarop licht brandt dat nooit oplaait.

En ik wrijf een steentje uit je oogkas
en ik wrijf je voeten warm. En ik wrijf
een steentje uit je album
en ik sla je vel dan om.


- Ellen Deckwitz

Reacties

  1. "Wat sliertjes ziel in je haren..."

    raakt me...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Harde gezichten in zacht gestreken militaire uniforms. Propaganda van terreur en paniekzaaierij, radicalisering van politie en wereldvreemde mentaliteit. Zoveel tristesse in deze wereld en zoveel onrecht op straat en het is toch ook zo koud buiten. - En dan piep je af en toe op deze blog, proeft er de mooiste bereidingen van woorden, laat ze even smelten op de tong van je ziel, en hervindt de warme glimlach... En dat we dan zeggen: dankjewel miss O.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. - En dat het opstaan met jouw woorden toch net iets aangenamer is. Warme dank opgestuurd aan jou!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten