Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

bel-esprit' (Fr.) m. (beaux esprits), iemand die thuis is in en aangenaam weet te spreken over literatuur en kunst

Zo maar een glimlach. Een glimlach kost niets, maar brengt veel op. Een glimlach verrijkt hen die je een glimlach schenkt, maar jijzelf wordt er niet armer van. Een glimlach duurt slechts één ogenblik, maar de herinnering eraan blijft. Een glimlach geeft rust aan de vermoeide en schenkt moed aan wie het niet meer ziet zitten. Een glimlach is een tegengif tegen alle leed. Indien iemand je een glimlach weigert die je echt verdient, wees dan zo vrijgevig en schenk hem jouw glimlach. Niemand heeft immers meer nood aan een glimlach, dan hij die er geen kan geven. - Anoniem

Je mag zijn wie je bent en zoals je bent met fouten en gebreken, om te kunnen worden die je in je aanleg bent, maar zoals je je nog niet kunt vertonen en je mag het worden op jouw wijze en in jouw uur. - A.A. Terruwe

Ik noem je: bloemen Ik noem je: merel in de vroegte Ik noem je: mooi Ik noem je: narcissen in de nacht Waaroverheen de wind strijkt Naar mij toe Ik noem je: bloemen in de nacht - Jan Hanlo

zienderogen bw (goed) waarneembaar: de zieke gaat ~ achteruit

Waarom is het dat de liefde zo is: een razende en gevlekte zon, een blauwe maan komend uit een witte zee, een omgekeerde wereld, een uiteenvallend woord, een angst en een sprong in het licht van de nacht? Het is waar dat ik zoveel mensen die vrouwen waren liefste heb genoemd. Het is waar dat ik mijn ogen steeds dicht wou doen, niet wou denken, nooit meer denken, maar wilde proberen de zwaartekracht met een nieuw en scherend soort vliegen na het diepste en zwartste punt - belachelijk te maken. Maar waarom, waarom is het dat liefde zo is; een tekort in de wereld, een te veel in de lucht, in de stemmen der goden wanneer zijn zingen en slechts gelukkig zijn? Liefde is geen geluk. Is een poging tot vallen, zwemmen, vliegen, onwaarschijnlijk stilstaan . De mensen leven met de poppetjes van hun angst en noemen dat liefde. Maar liefde is anders, is een bestaan dat verandert, dat door lagen van nacht en van licht daalt of stijgt naar het langzaamste muziekmaken van de ti

Liefste lieveling, naar de hemeltoren stegen de wolken als triomfantelijke wasvrouwen op, en alles brandde in het blauw, alles was ster: de zee, het schip, de dag werden samen verbannen. Kom kijken naar de kerselaars in het besterde water en naar de ronde sluitsteen van het snelle heelal, kom aanraken het vuur van het kortstondige blauw, kom kijken vóór zijn bloesems verwelkt zijn. Hier is niets dan licht, met massa's, met trossen, ruimte vrijgemaakt door de gaven van de wind tot de laatste geheimen van het schuim zijn verklaard. En in al dat hemelse blauw, erdoor overspoeld, gaan onze ogen verloren en kunnen ze amper gissen naar de machten van de lucht en de onderzeese sleutels. - Pablo Neruda vertaald door Willy Spillebeen

er zit een helder zijn in kleuren dat zich zo rond midden mei door de mazen van mijn net- vlies weet te glippen. alles valt dan plots weer op jou, en ik nog 't allermeest. de lichtheid van je lichaam waarmee het 's ochtends -jij nog vast in slaap- 'liefste' zegt bijvoorbeeld. het blauwe in je blik wanneer je dan -ik nog vast in slaap- je oog op mij laat vallen zodat we moeten hollen achter ieder voorbij beeld bijvoorbeeld. - Marianne Van Remoortel