Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

iemand kan honderd keer het raam open doen en weer sluiten koffie zetten, de post ophalen boodschappen doen en zich niet thuis voelen het gaat er niet om hoe vaak iemand aan tafel gaat zitten en een gedicht probeert te schrijven over zichzelf als over een ander die onschuldig is iemand kan falen en het daarbij laten - Miriam Van hee Uit: Achter de bergen, 1996

Als ge dicht genoeg komt als ge heel goed kijkt dan kunt ge de barsten zien van boven tot beneden van mijn schouder tot mijn tenen Het is maar wat het is Als ge dicht genoeg komt als ge heel goed kijkt dan ziet ge de lach om te camoufleren onder mijn kleren verander ik van kleur Laat mij los Laat mij buiten Ik heb nood aan lucht aan ademruimte Als ge dicht genoeg komt als ge heel goed kijkt dan ziet ge de lijmen om mij samen te houden Iets wat al eens hersteld is breekt makkelijker in twee maar het gevoel is al gekend dus het zeer valt mee Laat mij los Laat mij buiten Ik heb nood aan lucht Aan ademruimte Laat mij buiten Nood aan ademruimte Nood aan lucht - Hannelore Bedert Uit: Vanaf nu doe ik alles wat ik wil

Ik hou van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. ik hou van het meisje dat wel zag hoe blauw de baard van Blauwbaard was- dat was juist de reden. Ik houd van Doornroosje die alleen maar deed alsof ze sliep. Ik houd van sneeuwwitje, die de dwergen een stelletje neuroten vond. "Wie heeft er op mijn stoeltje gezeten? Wie heeft er van mijn bordje gegeten?' En van de dwerg, die helemaal niet zoveel van Sneeuwwitje hield; 'Toen zij er nog niet was, waren wij nog met zeven. En nu? Moet je ons nu eens zien.' Van de reus die kwaad is, omdat iedereen zijn schoenen laarzen noemt. Ik houd van wie niet in het sprookje past. Maar vooral hou ik van Icarus die wist dat de was zou smelten en toch naar de zon toe vloog. - Tjitske Jansen Uit Het moest maar eens gaan sneeuwen. Uitgeverij Podium, 2003

zoals alle mensen heb ik de meeste prijzen op deze wereld niet gewonnen heb ik de meeste boeken niet gelezen er nog minder van geschreven heb ik de meeste kinderen niet gebaard de meeste mensen nooit ontmoet de meesten niet eens gekust dat stelt mij voor vandaag gerust - Maud Vanhauwaert Uit: Ik ben mogelijk