Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

Taptoe oe oe taptoe stapt al maar toe zwart van de nacht dat dik drukt de stijve straat   breekt licht logge lucht   en muziekgeschetter Licht van de laaiende lansen laaiende stap van de lichtende lansen   lansen van laaiende licht dansende licht van de laaiende lansen   dansend laaien van de lichtende lansen   laaiende lansedans Lansgekletter muziekgeschetter lichtende kadans laaiende lansen laaiende kadans van lichtende lansen lichtend lucht kadans en dans van laaiende lansen kadans van laaiende lansedans kadans van dans Lichtende lampen laaiende lampen licht van laaiende lampen dans van laaiende lampen   kadans van lichtende lampen   kadans van laaiende lampen dans van de lucht in waaiende lampen waaiende dans van de lucht in laaiende lampen laaiende kadans in de waaiende lampedans kadans van lampedans licht van lampen Lansgekletter muziekgeschetter geschetter van klare klarinetten   helder gekletter van kla

Ik ben niet bijzonder, daar ben ik aan gewend. Ik kan geen truc die niemand kent. In de stilte van mijn hoofd bewaar ik geen geheimen dat mij de moeite maakt. Voor mij bestaat zelfs geen recept omdat mijn vlees naar lucht en water smaakt. Misschien moet ik maar hopen dat een mensenhand na duizend jaar een paar botjes van me vindt en zegt: 'Ik weet niet wat het is geweest, maar dit was zo te zien een heel bijzonder beest.' -  Jaap Robben

Onze slaapkamergordijnen worden opzij gehouden door kwispels, zoals je een chique vrouw even apart neemt met een hand om haar heup. (Ik zeg iets in haar oor.) Zo hangt links een door mij naar links even apart genomen gordijn, en rechts een door mij naar rechts even apart genomen gordijn, en tussen die twee accolades in mag schijn schijnen, op ons, op het bed waaruit we wakker geworden zijn. Hier heeft slaap zijn vier vierkante meter, hier deinen onderbewustzijnen, soms steekt uit het ene een hand uit en uit het andere ook en hebben ze elkaar vast- gehouden in al die immense Freud. Hier is opgestaan uit. Dag uit nacht, vandaag uit het voorgaande, wij uit elkaar. Soms ga ik er overdag naar kijken, ons zonder ons. Licht. Leeg gedicht. Taal zonder mij. Betekenis. - Herman de Coninck

Zoals het landschap in mijn ogen - Zo heb ik je voorgelogen dat De dingen grijpbaar zijn. Wat ons betreft - Dit graaien in bedauwde weiden, Fruit dat te hard voor tanden is - We hebben deze vorm gewild. Kijk naar het landschap waar Bomen in iconen overgaan En iedereen een naam geeft Aan een ander. Hou dit vol. Hou vol dat wij elkaar herkennen, Ook in schemer, Zoals verhalen lijken op een paard En kinderen op wolken. Hou het vol. Ooit word je bij de pols genomen, Tekent iemand met je hand, En zijn wij werkelijk Een landschap voor elkaar. - Stefan Hertmans