en hoe ik niet vergeet...

en hoe ik niet vergeet wat ik vergeten ben, meer nog
dat wat ik vergeten ben, daaraan denk ik nog het meest

zoals aan wat mijn moeder bedoelde toen ik, nog zo dik als Afrika
en mijn cavia nog mals, haar vroeg waarom vergeten
geen 'ge' krijgt zoals geslapen, gegeten en gedanst
en zij toen, terwijl ze de strijk opplooide mompelde
alsof ze de woorden tussen mijn kleren schoof:

vergeten wordt nooit voltooid

- Maud Vanhauwaert
Uit: Ik ben mogelijk


Naar aanleiding van Gedichtendag 2018 en de aanstelling van Maud Vanhauwaert als stadsdichter in Antwerpen.