Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

en hoe ik niet vergeet wat ik vergeten ben, meer nog dat wat ik vergeten ben, daaraan denk ik nog het meest zoals aan wat mijn moeder bedoelde toen ik, nog zo dik als Afrika en mijn cavia nog mals, haar vroeg waarom vergeten geen 'ge' krijgt zoals geslapen, gegeten en gedanst en zij toen, terwijl ze de strijk opplooide mompelde alsof ze de woorden tussen mijn kleren schoof: vergeten wordt nooit voltooid - Maud Vanhauwaert Uit: Ik ben mogelijk Naar aanleiding van Gedichtendag 2018 en de aanstelling van Maud Vanhauwaert als stadsdichter in Antwerpen.

je voelde het zweet op je wenkbrauwen rusten, je keek waar je liep en het leek alsof de aarde terugkeek, de stenen de bladeren van vorig jaar wenkten je eerst en weken dan weer, ze maakten je dronken, je struikelde maar je bleef overeind, je leefde gewaarschuwd en je gedachten zweefden niet langer maar ze bezonken tegen een veld violetblauwe bloemen ze roken naar fresia's, of nee, seringen ze roken naar vroeger, je jeugd, je verlangen, je kende de weg niet noch de bestemming deze vreugde niet en deze bloemen - Miriam Van Hee Uit: Buitenland, De Bezige Bij (2008)

vouw je schaduw op spreid de horizon knip de tijd buiten de stippellijn open je deur, je denken adem je nieuw en stap de dag, het jaar in. - Mary Heylema