Voor het vergeten

Zolang we niet vergeten, gaat niets verloren.

Laten we dus vergeten, maar alleen

zoals we door te praten iets uiterst traag kunnen laten verdwijnen - daar,

zie je het, zie je het nog nauwelijks, tegen de zon in?

Zolang we niet vergeten dat iets van ons niets verloren mag gaan, eindelijk -

zoals er een zwijgen bestaat dat tegelijk een vorm is van zingen

dat een vorm is van dragen, een lichaam zo te dragen

dat het door ons heen, alsof het uiterst traag voorover valt, iets als glas

onder vel, broos glas, misschien is dat het lichaam

dat als een wijnglas zingend

zwijgend gedragen wil worden, dat wij het zo in de lucht heffen

dat het almaar lichter wordt - daar, zie je het, zie je het nog, nauwelijks,

tegen de zon in?

- brengen de kleuren waarin het breekt ons misschien naar huis terug.

- Peter Verhelst

De hemel heeft er weer een hele fijne opa bij sinds gisteren... Ik hoop voor hem dat ze er veel Latijn spreken en dat er overvloedig goeie wijn geschonken wordt. Hij zal op zijn beurt Schelle daar dan wel op de kaart zetten. ⭐