Zijn zonder jou

zou ik opstaan en me haasten
of blijven liggen en te laat zijn
zou ik zoeken naar dezelfde sokken 

ik heb mij dat nooit aangetrokken

en elke ochtend de tafel dekken

en nog eens roepen om jou te wekken
en zou het kunnen dat het nooit echt went

dat jij er niet meer bent

wat zou ik zijn zonder jou
dit is toch wat ik altijd wou
het is toch goed zoals het is
wat is het dan toch dat ik mis


zou ik hier blijven of blijf jij 

en wordt bij ons dan bij mij
zou ik alleen op mezelf kunnen zijn 

of ben jij er in gedachten altijd bij

voor wie onze vrienden ook kiezen 

zouden we allebei onze beste vriend verliezen
hoe traag gaan dan de uren
zou ik jou dronken berichtjes sturen

kan ik het aan als jij je terug zou binden 

en ik jullie op ons bankje zou vinden

wat zou ik zijn zonder jou
dat is wat mij ’s nachts wakker houdt
lucht het op, krijg ik spijt 
die met de tijd nooit echt slijt
wat zou ik zijn zonder jou
wat zou ik zijn zonder jou


en jij 

zou jij dit overleven
je mag je was nog wel aan mij geven

- Jackobond

Reacties

  1. een cliché misschien Jasmien, maar love hurts...
    en het blijft zo, het leven lang, jammergenoeg...

    altijd liefde, en altijd afscheid nemen
    dit verdriet gaat nooit over...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten