Vader

Vader, wat zou ik er voor willen geven

als je er af en toe nog eens kon zijn

en een zondag kwam zitten in mijn leven

bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.

Soms zie ik nog mannen van vijfentachtig

(je weet wel waar) met een gezicht vol zon

en zin, dan denk ik: godallemachtig

als ik hem zo nog eens meenemen kon.

Want op de een of de andere manier

leef ik toch ook nog steeds voor jou: jouw ogen

wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen

bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier:

en ik zag ze zo graag een keer genieten

van al wat ze met tranen achterlieten.

- Michel Van Der Plas

uit Vader, een bloemlezing door Gerda Dendooven