Gezel

uit het niets kwam u op me af, boog u zich

naar mij toe: ik wil u wel gezelschap houden.

u gaf niet meer details. u zei niet: even. u zei 

niet: een leven lang. u zei niets over een hand

vasthouden, u zweeg over mij verblinden

met uw lijf. ik had nooit in uw ogen mogen 

zinken, mijn hoofd had ik moeten afwenden

zodat u het niet gek had weten maken. u

zou goed gezelschap zijn. en ik geloofde dat.

- David Troch 

Speciaal voor mede-poëzie liefhebsters Cynthia en Fern