Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

Van alle mensen die het lachen is vergaan, loopt een op de drie blind over je heen en kijkt dan om. De wereld is juist niet van iedereen, dat slag. De overige twee vallen niet op. Hun armen bungelen halfstok. Onder hun tong zit gram. Ze kennen haast geen zinnen zonder tss. Zo zuinig zijn ze op hun lucht. Je staat erin voor je het weet. Heb ik iets van je aan misschien is uit hun mond geen vraag. Een wenk: kijk naast hun kleren. Wijs naar elkaar, wijs naar het water met de zon erboven. Zeg blije dingen als: wij moeten zeer de moeite zijn, als zelfs de zee tot hier komt, weggaat en zich weer bedenkt. - Bart Moeyaert Ik wens iedereen een heel fijn nieuw jaar toe. Dat je omgeven mag worden door de warmte van liefde en geluk.  Dat je mensen vindt waarbij je terecht kan en dat jij op jouw beurt een plek mag zijn waar anderen kunnen schuilen. Gelukkig 2012!

Als ik geen rood meer heb maak ik de bomen groen, de struiken, het hele landschap wat ik schilder. Dus ook het onkruid en het gras, waarin je languit ligt te wachten roerloos maar toch diep ontroerd, wanneer je later het doek mag zien waar ik je rooie jurk vervangen heb door zachte naaktheid, waarvoor ik net als voor je glimlach vooralsnog niet de kleur vond die je past. Als ik geen rood meer heb, heb ik nog altijd je lippen. - Paul Snoeck

Niets is voor u. Niets is voor u bedoeld. U wordt nochtans gewenkt. Onbekend is onbemind. Dat is de naam voor alles wat uw leven lastig maakt. Van jassen vindt u vast de kraag het mooist. Het is de heg die u graag hebt. Hij dient niet om er overheen te kijken. Hij houdt uw adem dichtbij uw gezicht. Van decemberdassen heeft u er een paar. Het kan niet gauw genoeg gaan vriezen. Dan mag u kop in kas het waaigat in. Waarom zo bang. Het is vergissen wat ons bindt. Het zijn de fouten die ons op elkaar doen lijken. Zie: de spons erover. Zand. Als u van koud houdt, denk aan januari. Dat is wat heet een fris begin. - Bart Moeyaert

'Ik hou van jou', zei je tussen twee monden vol wafel. Maar niet grappig; ook helemaal niet raar. Een bal die je met al je ervaring van drie jaar vriendelijk naar mij toe rolde over tafel. Ik bloosde haast als de eerste keer. Niet elke dag hoor ik dat zeggen, laat staan menen. En als het toch gebeurt, heb ik geen antwoord meer. Zoveel keer jouw leeftijd, ben ik tien keer minder in staat te zeggen wat jij zei; niet in staat zomaar voor iemands voeten de lading bakstenen van een verklaring uit te storten. Als ik het toch probeer blijft het in mijn keel steken, een visgraat. Want wat men passie noemt, dat leer je nog wel, komt vaak op omverrijden neer. Niet bij mij: ik ben zo knap dat ik alles kan geven en mijn hart houden. Kussen zijn kussen. Een bed is een bed. Zielen hoeven daar niet tussen te komen. Jij zegt: een bed? Is om te slapen. Moge het zo ongestoord: dat je nooit met open ogen...

Je hebt iemand nodig, stil en oprecht, die als het erop aan komt voor je bidt of voor je vecht. Pas als je iemand hebt, die met je lacht en met je grient, dan pas kun je zeggen: 'k heb een vriend. - Toon Hermans Speciaal voor Elies ♥