Binnen

Ze was twaalf en erg gehaast
om oud te zijn als nu, en nu

het zover is, herinnert ze

zich niet wat haar zo naar

de toekomst liet verlangen.

Ze weet alleen nog dat ze in

een opstel over later schreef:

ik word mijn eigen baas en

na een jaar ben ik zo binnen

als een huis. Het valt tegen

wat ze ziet nu ze naar binnen

kijkt vanaf de bank op het

De Coninckplein, en naast de

glasbak wacht tot er een fles

blijft staan waar nog geluk

in zit. Maar voorts is ze haar

eigen baas, als ze de mensen

met haar eigen hand naar

kleingeld vraagt en daarna

op pantoffels die van haar zijn

ergens weer een straat inslaat

en niemand nakijkt, zodat

ook niemand zich hoeft af

te vragen of ze een thuis heeft

waar haar schoenen staan.

- Bart Moeyaert

naar aanleiding van de Nationale Dag van het Verzet tegen Armoede