Mont noir

Zoals het landschap in mijn ogen

Zo heb ik je voorgelogen

Dat de dingen grijpbaar zijn.

Wat ons betreft

Dit graan in bedauwde weiden

Fruit dat te hard voor woorden is

We hebben deze vorm gewild.

Kijk naar het landschap waar

Bomen tot blazoenen zijn geworden

En ieder ding een naam geeft

Aan een ander.

Hou dit vol.

Hou dit vol dat wij elkaar herkennen,

Ook in de schemer.

Zoals verhalen lijken op een paard,

En kinderen op wolken.

Hou dit vol.

Ooit wordt je pols genomen.

Tekent iemand met je hand,

En zijn wij werkelijk

Een landschap voor elkaar.

- Stefan Hertmans