Kort verdriet

Een traan loopt langs mijn linkerwang
En huppelt over naar mijn rechter,
Glijdt nog een eind zijn traanpad langs,
Valt in mijn mond als een trechter.

Nu ligt hij ziltig op mijn tong,
Ik ga hem eten,
Het leed waardoor de traan ontstond
Dat is vergeten.

- J.M.W. Scheltema