Zonder jullie erbij

Feesten is leuk, maar niet wanneer je je geliefden enkel in je hart meedraagt. Ik mis de mannen in mijn leven nu nóg harder. Om wat ze me geleerd hebben, bewust en onbewust. De levenslessen en de wijsheid. Gewoon, hoe het vroeger was, met hen erbij.

't gaat me wat moeilijk af, deze feestdagen. Geef alsjeblief iedereen een extra knuffel en koester de mooie momenten. Ook al lijken ze nu banaal of saai en klinkt het zo cliché... Geloof me maar gewoon. Het leven gaat zo ongelooflijk snel.

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou.

Er staat maar zo weinig meer in.

De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw.

Waarom? Wat heeft het voor zin?

De merel zit zachtjes te zingen in ‘t groen.

Voor mij hoeft ie heus zo z’n best niet te doen.

De wereld kon vol van geluk zijn, maar nou:

leeg, zonder jou.

Dat zonder jou nog een lente bestaat

met ooievaars en met bloemen,

dat er een meidoorn in bruidstooi staat,

is zonder meer tactloos te noemen.

En wat is het nut van een lindenlaan,

als wij er samen niet langs kunnen gaan?

Langs alle heggetjes bloeit wilde roos

nutteloos, zinneloos.