hij glimlacht verlegen

zijn mondhoeken trekken

beschaamd -hij maakt het

zo wel goed. het lukt altijd

dus waarom vandaag niet.

ze is niet wijzer, ze zinkt

weer naar de bodem

van zijn vragen. hij sluit haar

ogen en ze volgt hem

tot ver in zijn denken.

haar ene oor bij de grond

het andere luistert wat

ze horen wil. of hij het al

gevonden heeft. misschien

haar gezicht, haar huid

onder zijn handen.

- Nana Ramael