Het is mooi een raam te zijn waarin het licht niet dooft voor al wie denkt: 'Het is al laat'.

Wij zijn gelukkig. Buren bonken op onze muren: 'Wij ook! Wij zijn ook gelukkig!' Voorbijgangers blijven staan, drukken hun neus tegen ons raam, roepen: 'En wij dan... Vlak ons niet uit...! Alsof wij niet gelukkig zijn!' lopen peinzend verder, vragen elkaar: 'Wij zijn toch gelukkiger dan wie dan ook? Dat is toch zo?' Kinderen sluiten zich bij hen aan, dansend, zingend maar wij hierbinnen, weggezonken in het schemerdonker, wij twee, wij zijn het gelukkigst. - Toon Tellegen

Het spijt me. Die drie woorden! die zijn geboren uit ontgoocheling             en een zucht van onnadenkendheid die zijn groot geworden in het naargeestige midden tussen lief en leed die door het leven hebben gemarcheerd één twee één twee, dromend van een oogopslag en die ongemerkt van betekenis zijn veranderd, verbleekt in het lege aangezicht van onbekenden hemels en vergeefs o het spijt me, het spijt me! - Toon Tellegen

Ik heb je alles gegeven: een gedicht, mijn maandsalaris en een kind; wil je nu even kijken of het eten klaar is? - A. Marja

Een man ging op zijn tenen staan en rekte zich uit, rekte zich zo ver mogelijk uit, rekte zich verder uit dan men menselijkerwijs voor mogelijk houdt, vroeg omstanders hem nóg verder uit te rekken - en toen zij hem nóg verder hadden uitgerekt en de zon onderging en de wereld gloeide in een vuurrood licht, toen rekte hij zich geheel alleen nóg iets verder uit - hij kon al niets meer zeggen en tenslotte ook niets meer denken - en nog altijd rekte hij zich verder uit om iemand te bereiken die in essentie (zo noemde zij dat) onbereikbaar was. - Toon Tellegen

Onze moeder sloeg de geuren op. Als ze ons voor het slapengaan een kruisje gaf, en nog even met haar wijsvinger over onze wangen aaide, herinnerde haar hand ons aan de voorbije dag. Aan haar hand hing de lucht van geschilde uien, en daarvan kwam het stoofvlees weer op tafel. Door de zweem van boenwas herinnerden we ons hoe het huis had geroken toen we uit school kwamen. De geur van de Spaanse zeep die ze altijd van dezelfde buurvrouw kreeg, en ondanks die buurvrouw heel lekker vond, deed ons eraan denken dat we vanavond in de keuken lang tegen haar aan hadden geleund, maar eigenlijk niet lang genoeg. Tegen de tijd dat we naar bed moesten, en zij sokken zat te stoppen terwijl ze naar de televisie keek, had ze allang de lucht van bloemen opgeslagen, want de sokken roken naar de wasmachine,en haar handen intussen ook. Haar vngers stelden ons gerust: niets is veranderd. 'Godzegentje en bewaartje,' zei ze, en het kruisje dat ze gaf was dun als haar...

She can kill with a smile She can wound with her eyes She can ruin your faith with her casual lies And she only reveals what she wants you to see She hides like a child But she's always a woman to me She can lead you to love She can take you or leave you She can ask for the truth But she'll never believe you And she'll take what you give her as long as it's free She steals like a thief But she's always a woman to me Oh, she takes care of herself She can wait if she wants She's ahead of her time Oh, and she never gives out And she never gives in She just changes her mind She will promise you more Than the Garden of Eden Then she'll carelessly cut you And laugh while you're bleedin' But she'll bring out the best And the worst you can be Blame it all on yourself Cause she's always a woman to me She is frequently kind And she's suddenly cruel She can do as she pleases She's nobody's fool But she can...

Als je uit een raam kunt leunen rek je dan zo ver uit dat je zult vallen of haar net, net zult kussen - zij zal wachten, haar hart zal bonzen, zij zal zien hoe ver je reikt. - Toon Tellegen

Zij was er ineens geheel onverwacht en zij was de wereld de dag en de nacht de tafel de stoelen het brood en het bed mijn eerste mijn tweede en laatste couplet de lach die ze lacht is al bijna een kus ze past in m'n armen het sluit als een bus ik hou van je, hou van je stamel ik zacht - dat is de liefde ze komt onverwacht je kunt haar niet zoeken niet vragen niet wenken niet organiseren en ook niet bedenken ze is er ineens geheel onverwacht en zij is de wereld de dag en de nacht - Toon Hermans

We dwarrelen en dwarrelen, eindigen onder de platoenen. Weldra moet alles en iedereen op een hoop geveegd, maar trek de plaid tot aan je kin, streel de vacht, blijf voor één keer rustig. Geleidelijk boetten we aan kracht in, werden we als het klimaat onberekenbaar -we zijn de heetste herfstdag ooit. Een stem heeft beterschap beloofd. We leerden onszelf te knielen en rode thee door te slikken. Je goot het glas over je arm leeg, in de hoop iets over te houden voor later, iets om glimlachend aan te denken op de rand van een tuinstoel: weet je nog, toen we uitkeken over de smeulende tuin dat jij zomaar je glas hete thee, god weet je nog, terwijl de ander antwoordt: we hebben het voor elkaar gedaan, ja toch. Stil maar. Stuifmeel brengt je aan het niezen. Seizoenen blijven zich van seizoen vergissen. Zo veel vlinders sneeuwend in april, zo veel rozenbottels straks. - Peter Verhelst

Toen de eerste mensen verhalen begonnen te maken om aan elkaar te vertellen, kwam er een eind aan de Chaos. Taal legde vast wat een enkeling ooit bij toeval ontdekte: dat een stam bleef drijven, dat stenen vuur konden maken. Taal ontwierp de wapens tegen verscheurende dieren. Taal onderscheidde donker van licht en aarde van water. Taal creëerde eenheid en tweestrijd, meesters en slaven. Taal leerde tellen, meten, wegen. Taal vond het wiel uit. Mensen bedachten woorden voor al wat ze konden beheersen en de machten die hun te hoog gingen noemden ze goden. - Imme Dros

praat met mij en doe dat honderduit, vertel me zwijgend waarover een leven gaat hoeveel tederheid er nodig is en adem gulzig tot het eind spreek dit lichaam zonder een spoor van schroom, spreek het, spel het volledig uit laat me duizelen breng me in totale ademnood geef je eindelijk helemaal bloot - Marc Tritsmans winnaar Herman de Coninck prijs 2011

Ik schrijf je tot een nieuwe klinker die ruikt naar jong gras, met een onbestemde kleur maar prima op de kast staat, in een vaas of tussen boeken. Je akoestiek klinkt prachtig naast andere letters, nooit extreem zacht of kwaadaardig luid. Jou gebruik ik het meest, mijn mond loopt van je over, mijn pen drinkt gulzig je bloed. Je bent het ontbrekende brokstuk in de taal, een robuuste tafel waar met servet aan wordt gedineerd, met eerbied voor spelling. Aan het einde van een zin vang ik je licht in een woord, als een caleidoscoop draai ik je alle kanten op. Ik wacht nog op dat ene gedicht. - Maarten Inghels

I want somebody to share, share the rest of my life Share my innermost thoughts, know my intimate details Someone who'll stand by my side and give me support And in return he'll get my support He will listen to me when I want to speak About the world we live in and life in general Though my views may be wrong, they may even be perverted He'll hear me out, and won't easily be converted To my way of thinking in fact he'll often disagree But at the end of it all he will understand me I want somebody who cares for me passionately With every thought and with every breath Someone who'll help me see things in a different light All the things I detest I will almost like I don't want to be tied to anyone's strings I'm carefully trying to steer clear of those things But when I'm asleep I want somebody Who will put their arms around me, kiss me tenderly Though things like this make me sick In a case like this I'll get away with it - Depeche Mode (by Sca...

Als ze zich herkenbaar aandient, vertrouw ik haar niet. Als ze zich vermomt, herken ik haar niet. En wanneer ik haar eindelijk herken, ben ik haar aanwezigheid al lang gewoon. Liefde is een woord dat na de feiten komt. - Nicky Aerts

Als je me aanraakt met een vinger staat mijn vel in brand. Als je me aankijkt met die blik, even te lang verdrink ik in je ogen. Als je mijn hand grijpt ga ik mee en weet ik zeker dat ik naar 't einde van mijn wereld loop. - Nelly Maes

De plooien van je lach zijn een spier in mijn geheugen, elke traan een spoor en streelweg in mijn wangen. Ik droom je tot ik zelf verga en enkel nog in droomnevel besta. Daar ontbrandt een nieuw begin en wij zijn samen oud in gesteente, diamant en goud. - Axel Daeseleire

Mijn buurman loopt in de tuinHij duwt een kruiwagen voort.Er zitten twee kleinkinderen in.Mijn buurman geniet.'Had ik het geweten,' zegt hij,'ik was eerst met de kleinkinderen begonnen.' - Phara de Aguirre

Je was wijnig vandaag En dan word je zo tegenwoordig Jij die meestal toch zinloosheid mist Je was wijnig vandaag En dan word je zo tederstrijdig Jij die meestal toch vechtloosheid mist Je was niet vandaag En dan word je zo buiteninnig Je zei: 'Tot niet vandaag dan' Nu ben je inwezig Lief - Eva De Roovere

Altijd als je denkt Dit is het einde Sta je op de grens Van wat begint - Stef Bos

Voorzichtig zilver van de winter lag gelijk een mal van mist om alle dingen met zoveel onverwachte wisselingen van bijna wit naar wit de hele dag. Ik wilde stil zijn en alleen bedacht op koningen en herders, hoe zij gingen (van boven af een aanbegin van zingen) de lange weg ten einde van de nacht en zonder vragen of getorste vracht van ongeledigde herinneringen gaan in de stoet van de verkorelingen die enkel moed bezitten en geen macht. - Anton van Wilderode

Je kunt klimmen zo hoog je wilt verdwijnen in het hemelsblauw maar al klom je tot de hemelpoort het zit niet hoger dan in jou. - Dimitri van Toren

Zoals een kurk node de flessenhals verlaat, vertrek ik met weifelende pas. Zoals een kompas altijd het noorden vindt, kom ik vanzelf weer terug. Zoals baltsende vlinders fladderen onze gedachten om elkaar heen. Zoals een bloem haar blaadjes sluit voor de nacht, schuiven we 's nachts weer in elkaar. - Geertje De Ceuleneer

Hou je hoofd op je schouders, laat je hart slaan voor ons en vaarwel, vaarwel, vaarwel! Hou je navel in het midden, hou je gat tussen je billen en vaarwel, vaarwel, vaarwel! Hou je voeten waterpas, kom terug zoals je was voordat je ging, en vaar wel! - Sjoerd Kuyper

Ik kan geen postzegels verzamelen ik kan geen vrouwenfoto's verzamelen ik kan geen amourettes kollektioneren en geen wijsheid ik kan niets meer ik kan niets meer Waarom doof ik de lamp niet en ga ik niet te bed Ik wil beproeven naakt te zijn bloot wie weet wel gevroren purper en bleekheid Is zo niet het gans beginnende begin Ik wil niets weten ik wil niet vragen waarom ik niet werd een postzegelkollektioneur Ik zal beginnen mijn debacle te geven ik zal beginnen mijn failjiet te geven ik zal mij geven een stuk gereten arme grond een vertrapte grond een heidegrond een bezette stad Ik wil bloot zijn en beginnen - Paul van Ostaijen

Ik hou niet zo van bloed, jij wel? Ik hou het liever in mijn vel. Daar zit het goed, mijn bloed. Het enige wat ik graag zie is een klein korstje op mijn knie, waaraan ik op een luie dag lang en voorzichtig pulken mag. Nee, ik wil nooit meer bloeden. En ik wil nooit meer blozen. Maar als ik jou zie... Ja, wat dan? Dan bloeien alle rozen . - Sjoerd Kuyper

Soms zit ik op den uitkijk in een boom boven de vlakte en zie de mensen lopen. Zij ijlen gelijk schimmen in een droom; zij scheiden om weer samen te gaan hopen. Zij draven, draaien, dretsen links en rechts, te voet, per huifkar, rijwiel of in treinen. Pioenen op het schaakspel eens gevechts? Of niets dan ijdel spel van dwarse lijnen? En hoe ik dit krioelen en dit kolken van op mijn uitkijk wijselijk bespied, of 't wellicht een gedachte wil vertolken: Ik dub mij scheel. En gij? Ontwert gij iet? - Richard Minne

De kleine prins zei tot de vos: Vannacht is het een jaar geleden. Dan staat mijn ster precies boven de plek waar ik verleden jaar gevallen ben. Ik keer terug. Je moet naar de sterren kijken. De mijne is te klein om je te wijzen waar ze is. Dat is beter zo. Voor jou is dan mijn ster één van de vele sterren. Je zult het prettig vinden alle sterren te bekijken... Alle sterren zullen je vrienden zijn ... Voor mensen hebben de sterren een verschillende betekenis. Voor sommige mensen die ver reizen dienen de sterren als gids. Voor anderen zijn het alleen maar lichtjes. Weer anderen, de geleerden, zien er grote vraagstukken in. Maar al die sterren zwijgen. Jij zult sterren hebben zoals niemand anders heeft ... Wat bedoel je toch, vroeg de vos? En de kleine prins antwoordde: Als jij ’s nachts naar de hemel kijkt zal het zijn alsof alle sterren lachen – omdat ik een ster bewoon en omdat ik lach ! En als je eenmaal getroost bent, dan zul je heel blij zijn dat je me gekend hebt. ...

Niet dat wij de kar niet in brand staken. Dat mocht, wij kenden grieks en latijn. Niet dat wij oud waren, enkel het leven moe, want wij hadden nog niet geleefd. Wij wisten wat angst was en paniek, maar bang waren wij nooit. Volmaakt waren de dagen waarop de liederlijkheid der wetten ons nog niet had verslagen en wij alles wat los en vast zat stalen. Wij waren het toch die bier uit emmers dronken? Of is het waar dat wij de eden zijn vergeten, die op de konten der burgers werden geschreven? - Eddy van Vliet

Ik heb een oude klok vol tijd, vol tijd die is geweest. Die tijd, die ben ik kwijt, die is voorgoed voorbij. O nee! Die is voorgoed van mij. Want die heb ik beleefd. - Sjoerd Kuyper

er moet een wereld van verloren dingen zijn waarin een handschoen, inderhaast vergeten, het aanlegt met een oude krant, een sjaal, een zakdoek of een kam. de handschoen mist de hand niet meer, de zakdoek hoeft geen jammernis, en zelfs de sjaal taalt niet naar warmte van kindermeiden en van moeders. - al wat verloren is, is samenhorig. maar tederheid die overbodig werd, het kippevel dat blijven wou, de eerste natte droom, het domste lief, het speelgoed van een kind dat stierf. en doen alsof men alles kan vergeten, ofschoon men, plompverloren als een mens, alleen in het heelal moet zijn. - Luuk Gruwez